#82 "Dwór skrzydeł i zguby" S. J. Maas

Tytuł: "Dwór skrzydeł i zguby" 

Tytuł oryginalny: "A Court of Wings and Ruin" 

Cykl: "Dwór cierni i róż"

Autor: Sarah J. Maas

Tłumaczenie: Jakub Radzimiński

Liczba stron: 846

Kategoria: fantastyka

ISBN: 9788328021747

Wydawnictwo: Uroboros

Cena okładkowa: 49,99 zł

Data wydania: 25 października 2017

Feyra po pobycie na Dworze Nocy i po szalonej miłości z Rhysandem postanawia udać się do Dworu Wiosny jako szpieg. Zbliża się po prostu niebezpieczna wojna, która może pochłonąć wiele, nie tylko ludzkich, żyć. Księżna poświęca się i udaje, że nadal kocha Tamlina. Mimo że udaje jej się to z wielkim trudem, chce poznać plany byłego ukochanego. Chce wiedzieć po której będzie stronie, gdy król Hyberni zaatakuje. 

"Rodziną są ci, których wybierzesz, a nie ci, wśród których się urodzisz."

Uczucia Feyry są... na początku jakby smutne. Dziewczyna jest podminowana - widać to w tym, co mówi i jak się zachowuje. Jej jedynym światełkiem w tunelu jest myśl o Rhysandzie. - że robi to wszystko dla niego, że on tam gdzieś jest i na nią czeka. Te myśli ją uspokajają. 

"Wszyscy mamy w sobie coś strzaskanego. Każdy na swój sposób... Okruchy w miejscach, których nikt nie zobaczy."

Smutna jest postać Tamlina w tej części. Po przeczytaniu drugiego tomu nie lubiłam go. Teraz to się również nie zmieniło, ale myślę, że po części go rozumiem. Kochał Feyrę taką samą miłością, co Rhysand, jednak zachowywał się, troszczył się o nią w inny sposób. W tej części Tamlin zostaje zdradzony przez byłą miłość swojego życia i nie tak łatwo udaje mu się wybaczyć. 

"Odnajdę cię znowu w następnym świecie... W następnym życiu. I wtedy będziemy mieli ten czas. Obiecuję."

Jeśli już jestem przy postaciach, zdradzę co nieco odnośnie sióstr Feyry, które stawiają pierwsze kroki w byciu fae. 

Nesta radzi sobie... na swój sposób. Stała się jeszcze piękniejsza, a także jeszcze bardziej wredna i wyniosła. Radzi sobie ze swoją nową postacią, ale i tak ma żal do Feyry, że ich wszystkich w to wpakowała. 

Elaina za to...  straciła rozum. Bredzi i i mówi rzeczy, których nikt nie rozumie. Załamała się. Ciągle wspomina byłego narzeczonego, za którego na pewno by wyszła będąc człowiekiem. Nie zauważa swojego towarzysza - Luciena. 

"Tryumfalna noc... i wieczne gwiazdy. Jeśli on był ciemnością,  ja byłam migoczącymi gwiazdami, które dobrze widać tylko w jego ciemnościach."

W książce jest bardzo dużo planów, czasem dość skomplikowanych. Przyznam, że widzę podobieństwo do "Szklanego tronu" co do stylu i metody pisania. Cieszę się, że w książce są opisane uczucia, miłość, bo bez tego byłaby ona suchymi opisami planów. To właśnie te uczucia kształtują powieści Sarah J. Maas.

Moja ocena: 9/10

Dziękuję wydawnictwu Uroboros za egzemplarz!

Czytaj więcej »

#81 "Błękit szafiru" K. Gier

Tytuł: "Błękit Szafiru"

Tytuł oryginalny: "Saphirblau"

Cykl: Trylogia czasu, tom 2

Autor: Kerstin Gier

Tłumaczenie: Agata Janiszewska

Liczba stron: 364

Kategoria: lit. młodzieżowa

ISBN: 9788380083554

Wydawnictwo: Media Rodzina

Cena okładkowa: 39 zł

Data wydania: wrzesień 2017

Gwen dostała się do świata, którego nigdy nie miała być częścią. To właśnie ona będzie podróżować po różnych czasach, by wykonać ważną misję, o której nawet nie ma pojęcia. Jej matka próbuje chronić ją za wszelką cenę, ale w tym przypadku niewiedza nie jest raczej dobrym pomysłem. Gwen stara się odkryć to, czego jej nie powiedziano. Jednak są pewne rzeczy, które mogą jej nieco przeszkadzać. 

Jest tym na przykład widzenie różnego rodzaju duchów, z którymi nie chciałaby raczej mieć styczności. 

"-Powiedz mi, czy ty mnie właśnie całujesz?

-Nie, tylko prawie-mruknął Gideon z ustami tuż przy mojej skórze.-Nie chciałbym w żadnym wypadku wykorzystywać tego, że jesteś pijana i chwilowo uważasz mnie za boga. Ale w pewnym sensie jest to dla mnie trudne."

Problemem może także być Gideon. Chłopak miesza dziewczynie w głowie. Raz się z nią całuje, a innym razem mówi Gwen, że dziewczyna jest beznadziejna i spotyka się z jej kuzynką - Charlottą. Gwen stara się nie myśleć o tym, że być może naprawdę jest beznadziejna, bo w przeciwieństwie do swojej kuzynki, nie umie grać na skrzypcach, nie ma pojęcia o fechtunku, a z historii nigdy nie była za dobra. 

"- Przestań. To nie do zniesienia, jaki jesteś zarozumiały.

- Przepraszam. Ale to takie... oszałamiające uczucie, wiedzieć, że z mojego powodu zapominasz o

oddychaniu."

I jest jeszcze hrabia de Saint Germain, który najchętniej pozbyłby się biednej Gwen. 

W książce prawie wszystko było przeciwko Gwen. Jest ona obrażana i niedoceniana. A przecież ona jest najprawdziwszym Rubinem! Wydawałoby się, że inni powinni ją szanować. Jednak ci "wszyscy" wiedzą, że w przyszłości ktoś ich zdradzi i dużo osób myśli, że może być to Gwen. I wiecie co? Nawet, jeśli będzie to ona (co okaże się pewnie w następnej części i w co wątpię, bo byłoby to zbyt oczywiste) to wcale się nie zdziwię! Oni nie szanują jej, ona ich też nie musi. Już w "Błękicie Szafiru" Gwen stara się rozpracować wszystko sama, nie mówiąc o niczym innym. 

"Broń, z którą człowiek nie umie się obchodzić, zostaje z reguły użyta przeciw niemu."

Uważam, że druga część była równie dobra, co pierwsza. Poziom się nie obniżył i czekam już tylko na przeczytanie ostatniej części!

Moja ocena: 9/10

Dziękuję wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz!

Czytaj więcej »