#6 Recenzja - "Pandemonium"

Nie czytaj, jeśli nie czytałeś "Delirium"!

Tytuł: "Pandemonium"

Tytuł oryginalny: "Pandemonium"

Autor: Lauren Oliver

Tłumaczenie: Monika Bukowska

Liczba stron: 376

Kategoria: fantastyka

ISBN: 9788375152227

Alex pozostaje za ścianą dymu, zombie i śmierci. Inni ludzie już nim zawładnęli a Lena nie ma jak go odzyskać. Zresztą, prawdopodobnie od razu go zabili. Nie żyje. Przecież odszedł, a ona musi o tym zapomnieć. Musi skupić się na czymś innym, na swojej misji.
Niedługo po stracie ukochanego "nowa" Lena - Lena Morgan Jones - członkini ruchu oporu, zostaje porwana razem ze swoim największym wrogiem - Julianem - synem przedstawiciela AWD - Ameryki Wolnej od Delirii. Powoli zbliżają się do siebie, muszą przezwyciężyć swoją nienawiść i współpracować ze sobą, choć nie zawsze jest to takie łatwe. 

W książce bohaterowie mają własne charaktery i własne historie, rzeczy, które osiągnęli. Okazuje się, że i dobrzy, i źli tak naprawdę są jednym - mordercami. 
Lena zmienia się nie do poznania - z nieśmiałej nastolatki w kochającą wolność i kochającą miłość młodą kobietę potrafiącą wspaniale walczyć o swoje priorytety. 

Napisanie książki jest tak samo dobre, jak jej pierwsza część, jednak w tej więcej się dzieje. Akcja cały czas mknie dalej, Lauren nadała jej idealną prędkość.

Cytaty:

"Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią."

"Miłość. Gdy tylko wpuścisz do swojego serca to słowo, gdy tylko pozdwolisz mu zapuścić korzenie, rozprzestrzeni się jak grzyb we wszystkich zakamarkach twojej duszy - a wraz z nim pytania, drżące, pączkujące lęki, które sprawią, że nigdy nie zaznasz spokoju."

"Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi."

"Nie ma żadnego "przedtem". Jest tylko teraz i to, co nastąpi zaraz potem."

"Świat bez miłości jest także światem bez ryzyka."

"Jeśli jesteś mądry, troszczysz się o innych. A jeśli się troszczysz, to kochasz."

"Jeśli czegoś chcesz, jeśli bierzesz to dla siebie, zawsze jednocześnie odbierasz to komuś. Tak jest ten świat skonstruowany. I coś musi zginąć, żeby inni mogli żyć."

"(…) ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy. Nie można ich sobie nawet wyobrazić."

"Przyszłość można jednak zbudować z czegokolwiek, z niczego. Wystarczy jakiś odłamek czy impuls. Wystarczy pragnienie, by iść dalej, powoli: najpierw jedna noga, potem druga. Wiem już, że da się odbudować miasto z ruin."

"Księża i naukowcy mają rację co do jednej rzeczy: w głębi serca, w swojej naturze, nie jesteśmy lepsi od zwierząt."

Moja ocena: 10/10